بروز ناپایداری‌های سیاسی در آمریکا و خصوصاً روابط شرکت اسپیس ایکس، مالک منظومه‌ی استارلینک با هیأت حاکمه‌ی جدید این کشور، اتحادیه‌ی اروپا را بیش از پیش به تصمیم‌گیری جدی برای راه‌اندازی یک گزینه‌ی مستقل و غیروابسته در حوزه‌ی پشتیبان ارتباطی مصمم کرده‌است. اما اینکه اتحادیه‌ی اروپا چه راهکارهای جایگزینی در این زمینه در اختیار دارد، سوالی است که سطور زیر به آن پاسخ می‌دهد. به نظر می‌رسد منظومه‌ی ماهواره‌ای یوتلست، به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران مخابرات ماهواره‌های اروپا، با گستردگی پوشش از اروپا تا خاورمیانه، آفریقا، هند، و حتی بخش‌هایی از آسیا و امریکا، یکی از گزینه‌های قابل اتکای اروپا برای جایگزینی استارلینک در مواقع بحرانی باشد‌. خصوصاً اینکه ادغام آن با پروژه‌ی وان‌وب (OneWeb) در سال ۲۰۲۲، این جایگاه را بیش از پیش تقویت کرده است. گزینه‌ی بعدی، شرکت بریتانیایی اینمارست است که با ناوگانی از ۱۵ ماهواره‌ی زمین-آهنگ و ۳۱ ایستگاه زمینی، دامنه‌ی وسیعی از خدمات، شامل تلفن و ارتباط سریع داده‌ای را در محدوده‌ی ۷۶ درجه‌ی جنوبی تا شمالی زمین فراهم می‌کند. اپراتور معروف SES، مستقر در لوکزامبورگ، که اکنون دیگر عنوان بزرگترین اپراتور ماهواره‌ای تجاری جهان را یدک می‌کشد، یکی از شرکت‌های پیشرو بازار مخابرات ماهواره‌ای است. این شرکت اخیراً به عنوان ارائه‌ دهنده‌ی خدمات ارتباط ماهواره‌ای شرکت آمریکایی جنرال الکتریک، و همچنین یکی از شرکای اصلی کنسرسیوم اسپیس‌رایس (SpaceRISE) و پروژه‌ی ابَرمنظومه‌ی مخابراتی IRIS اروپا (زیرساخت ماهواره‌ای اروپا برای مقاومت، ارتباطات و امنیت) جایگاه خود را کاملاً تثبیت کرده است. به نظر می‌رسد این ابرمنظومه‌ی بلندپروازانه‌ی ۲۹۰ ماهواره‌ای و ۱۰ میلیارد یورویی را باید به عنوان گزینه‌ی چهارم اروپا برای جایگزینی استارلینک تلقی کرد که قرار است تا سال ۲۰۲۷ عملیاتی شود. اتحادیه‌ی اروپا همچنین روی شرکت اسپانیایی Hisdesat (فعال در زمینه‌ی سنجش‌ازدور و مخابرات ماهواره‌ای) و پروژه‌ی ماهواره‌های اقتصادی برومو (Bromo) با مشارکت تالس، ایرباس و لئوناردو، به عنوان گزینه‌های بعدی قطع وابستگی به استارلینک حساب باز کرده است. گفتنی‌ست که اپراتورهای مطرح اروپایی، هم‌اکنون خدمات اینترنت پرسرعت ماهواره‌ای نیز عمدتاً به مشتریان عمده ارائه می‌دهند، اما از جوانبی همچون سهولت کاربری، هزینه، تأخیر سیگنالی در مدار زمین-آهنگ (latency)، سرعت و قابلیت اطمینان، هنوز گزینه‌های ایده‌آلی محسوب نمی‌شوند.